บทที่ 67 ไกลแค่ไหน

เสียงหายใจแรงดังต่อเนื่องพอๆ กับเสียงฝีเท้าของกลุ่มคน ความเงียบในบริเวณที่พวกเขายืนอยู่เงียบสงัดชนิดสามารถได้ยินเสียงลมหายใจของตัวเองได้ เหงื่อเต็มใบหน้าหล่อเหลาของร่างสูง ชุ่มปลายผมดกดำจนหยดติ๋งไม่ได้เป็นอุปสรรคในการหาหนทางสักเท่าไหร่เลย เขาแทบไม่รู้สึกถึงความเหนื่อยล้านั้นด้วยซ้ำ สิ่งเดียวที่ปร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ